Wikipedia omschrijft Russell Brand als Engels komiek, acteur, columnist en radio- en televisiepresentator. Hij presenteert zich als flamboyante, ietwat wazige verschijning en schuwt er niet voor controverses op te zoeken. In 2015 wordt zijn boek Revolution vertaald in het Nederlands. In Revolutie maakt Brand op hilarische wijze gehakt van de marionetten en papieren tijgers uit onze conformistische tijd. Vanuit zijn oogpunt is een revolutie onvermijdelijk en ook leuk.  

Bij het lezen van het boek “Revolutie” van Russell Brand ontkom ik er niet aan om te denken aan cabaretier Dolf Janssen. Dolf spreekt met de snelheid van een Japanse hogesnelheidstrein en in mijn hoofd ontstaat het beeld van Russell Brand die achter zijn toetsenbord met dezelfde snelheid dit boek schrijft. Met een uiterst scherpe blik verweeft hij –schijnbaar met alle gemak- zijn leven en ervaringen met de huidige maatschappij. Het feit dat hij ook zichzelf op de hak neemt, maakt het een zeer plezierig boek.

De intentie van Brand bij het schrijven van het boek is om de lezer zich beter te laten voelen. Om hem een oplossing te bieden voor hoe hij zich bij de start van het lezen voelt. De overtuiging dat hem dat gaat lukken, komt voort uit het feit dat het hem zelf gelukt is om zich beter te voelen. Om af te kicken van drank en drugs en van het daarbij horende destructieve gedrag.

Om dit te doen voert Brand diverse personen ten tonele. Van Edward Slingeland, George Orwell, Thomas Piketty, Noami Klein, Gandhi, James Goldsmith, Graeber etc. Brand wil geld en macht herverdelen en daarvoor moeten we onze pijlen richten op de mensen en instellingen die het hebben. We moeten volgens Brand de slechte bedrijven doden. De honderd grootste bedrijven ter wereld hebben zeven biljoen aan omzet en tien biljoen dollar aan activa. Met dit geld beheersen ze regeringen door middel van lobby’s en donaties en betalen ze academisch onderzoek zodat de ‘wetenschappelijke’ kijk op de wereld overeenkomst met hun perspectief. En het belangrijkste: ze voeren de heerschappij over het bewustzijn door onze gedeelte ruimte en media vol te spuiten met hun eigenaardige filosofieën, alsof het graffiti is. Volgens Oxfam bevat een bus met de vijfentachtig rijkste mensen ter wereld meer rijkdom dan het gezamenlijke vermogen van de halve wereldbevolking en dat zijn drieënhalf miljard mensen.

Ons systeem klopt niet meer. Het BNP, bruto nationaal product, waarmee we de gezondheid van een land beoordelen, is een onvolmaakt en in feite hartstikke dom instrument. Het prijst landen waar criminaliteit en kanker wijdverbreid zijn, omdat het oplossen van die problemen nijverheid en uitgaven vereist. De kwaliteiten die het bnp meet en als succesvol beschouwt, staan niet alleen los van het geluk van de samenleving, maar zijn daar zelfs nadelig voor. De koning van Bhutan heeft dit systeem terzijde geschoven en gebruikt een maatstaf die rekening houdt met het geluk van de mensen in zijn land.

Russell Brand stelt heel veel zaken aan de orde, zoals het aantal dakloze ex-militairen in Amerika die hun land zo trouw gediend hebben. Of het feit dat appels die geteeld worden in Groot-Brittannië naar Zuid-Afrika gevlogen worden om schoongemaakt en opgewreven te worden en dan weer teruggevlogen worden om verkocht en opgegeten te worden. Dit soort zaken maken zijn oproep tot een revolutie begrijpelijk en zelfs sympathiek. We moeten in een toestand van ongedwongen concentratie komen. Waarin we onze gedachten focussen op het hoogst haalbare voor ons allemaal waarbij alle irrelevante, negatieve en afleidende informatie wordt uitgesloten. Dit is heel belangrijk omdat we volgens Brand op dit moment gevangen zijn vanbinnen, gehypnotiseerd vanbuiten en we onszelf de toegang ontzeggen tot inwendige vrede en uitwendige harmonie.

Ik voel me na het lezen van het boek beter, zoals ook de intentie was van Brand. Echter op een heel andere manier dan ik bij het lezen van zijn intentie verwacht had. Vol goede moed om -ondanks mijn beperkte invloed- waar mogelijk de maatschappij een duw in de goede richting te geven. En zin om meer boeken van Brand te lezen.