Als jurylid van de verkiezing van Managementboek van het jaar, heb ik dit jaar al veel managementboeken gelezen. Juist in deze periode van het jaar, trok één alinea uit een van die boeken extra mijn aandacht. In het boek over New York Pizza vertelt de eigenaar dat hij in Amerika in een restaurant een bijzondere menukaart kreeg. Hij had daar een tafel gereserveerd en boven de menukaart werd hij persoonlijk welkom geheten. Hij vond dat een hele mooie vorm van aandacht geven. En terecht.
Meteen dacht ik terug aan het gesprek dat ik laatst met een collega had over e-mails. Zijn vrouw had hem ‘geleerd’ dat het veel sympathieker is om een mail te beginnen met ‘Hoi’ of ‘Hallo’. In plaats van alleen de naam als aanhef te gebruiken. Daar ben ik het mee eens en volgens mij kan niemand daar echt iets tegenin brengen. Met alleen je naam boven een mail is echter in principe ook niets mis. Het voelt alleen anders.
Ik vertelde hem dat ik een ander e-mail fenomeen veel gekker vind. Namelijk mails die eindigen met een afkorting voor het woord ‘groet’. Er staat dan ‘mvg’, of ‘grtn’ of ‘gr’ of iets dergelijks. Terwijl het woord maar uit vijf letters bestaat. Korten mensen dat nou werkelijk af uit tijdgebrek? Geen tijd voor die paar extra letters?? De afkorting wordt echter wel gevolgd door de voornaam van de afzender. Terwijl ik al weet van wie de mail komt, voordat ik hem gelezen heb. Ik heb het hier overigens niet over de automatische ondertekening van een mail. Die doet meestal heel goed zijn werk.
Als je erover nadenkt zijn er veel momenten zoals hierboven. Hoeveel mensen sturen niet de standaardtekst van LinkedIn als ze in iemands netwerk willen? Of leveranciers of zakenrelaties die een voorgedrukte kerstkaart sturen waar in alle haast een naam onder geschreven is. Of erger nog: een handtekening. Brrrr…. Was onze samenwerking dan zo zakelijk en afstandelijk? Of hebben we zo weinig tijd om de relatie te waarderen? Dat soort kaarten mogen van mij meteen bij het oud papier.
Persoonlijk contact kost niet veel extra. Een beetje meer tijd omdat je nadenkt over de tekst op een kaart. Of het kerstgeschenk dat je een klant of relatie geeft. Je krijgt er echter ook veel voor terug. Mijn ervaring is dat de reacties leuker en meestal ook persoonlijker van aard zijn. En daar word ik vrolijk van.
Dus fijn dat restaurants je naam op een menukaart printen en online winkels je persoonlijk welkom heten of dat Google je feliciteert als je jarig bent. Maar de mensen om ons heen benaderen we steeds afstandelijker. Mijn stelling is: laten we klein beginnen met een oprechte persoonlijke noot voor de mensen om ons heen. Dan eindigen we vanzelf groot door ook onze klanten op die manier te benaderen.
Wij wensen u een persoonlijk 2014!
Mireille Schrijnemaekers, december 2013